Een jaar geleden wordt het 4-jarige zoontje van Winifrida John uit Tanzania ontvoerd door haar Nederlandse ex. Na een eenzame strijd in juridisch niemandsland, neemt ze het heft in eigen hand. Dit is haar verhaal.
Voor haar op tafel staat een kopje thee. Eigenlijk vroeg ze om earl grey, ze kreeg een ander smaakje, maar het maakt de Tanzaniaanse Winifrida Mmasi (31) niet uit. Ze drinkt er door de zenuwen toch amper van. Vandaag, 9 januari 2021, ziet ze haar 4-jarige zoontje Lucas weer, na bijna drie weken. Nog nooit is ze zo lang van hem gescheiden geweest.
Op een bord ziet ze de aankomsttijden. Vlucht EK725 zal om 14.45 uur landen op het vliegveld Dar es Salaam in Tanzania. Als blijkt dat het vliegtuig 21 minuten eerder arriveert, loopt ze, zonder haar thee op te drinken, in versnelde pas richting de aankomsthal. Om 14.38 uur stuurt ze een mail naar haar ex Michael, de Nederlandse vader van Lucas. ‘I am here. Arrivals. So excited.’
De eerste passagiers komen al naar buiten. De automatische deuren schuiven open en dicht. Telkens veert Mmasi op, om vervolgens teleurgesteld te constateren dat het Lucas niet is.
Het wordt stil
Mmasi en Michael (35) zijn twee jaar geleden gescheiden. Mmasi heeft de volledige voogdij, maar heeft de vader toestemming gegeven om zijn zoon met kerst mee te nemen naar Dubai – de stad waar Michael en zijn ouders wonen. Op 22 december 2020 vertrokken ze, vandaag keren ze terug. De school van Lucas begint immers over een paar dagen, dat hebben ze nog besproken.
Een uur na landing van vlucht EK725 is er van Lucas nog geen spoor te bekennen. Ze moeten er zijn, misschien hebben ze visumproblemen, denkt Mmasi. De tijd verstrijkt, terwijl het langzaam weer stil wordt op het vliegveld. Om 16.34 uur mailt ze Michael: ‘Hi guys, are you still coming?’
Twee uur later vragen twee beveiligers aan Mmasi wat ze nog op het vliegveld doet. Niemand is meer achter de douane, krijgt ze te horen. Geen Michael, geen Lucas. Ze wordt gevraagd het vliegveld te verlaten en gaat naar buiten. Het donker in.