Eindelijk Sydney verlaten! Eigenlijk is er weinig om over te schrijven, op kerst, Oud en Nieuw en wat bijzaken na dan. Ik heb het hier wel gezien, Sydney is echt een fantastische stad, maar in Australië is meer dan hier alleen. De dagen van alleen maar chillen hier heb ik wel weer gehad.

Kerst
De eerste dagen na Oud en Nieuw voelde ik nog een goede kater, de dubbele kater. Dubbel doordat mijn paspoort, camera, iPod en nog wat andere dingen gestolen zijn. Ondanks dat was het feest geweldig, een dag van vijf uur ’s ochtends tot de volgende ochtend vijf uur.

Voordat ik verder vertel over Oud en Nieuw, eerst nog even terug naar het vorige verhaal. Dit was 20 december en we waren net terug in Sydney. Vanaf die tijd was het vooral afwachten tot de feestdagen, kerst en Oud en Nieuw. We hebben niet vrij veel gedaan in de dagen hier tussen. Voornamelijk een beetje hangen in ons oude hostel (waar ik elke nacht weer gratis een bed probeer te bemachtigen, en het gaat me nog aardig af) dat vol zit met Duitsers en Nederlanders, uitgaan en naar het strand. Niks echt wat het waard is om over te vertellen. Zie het als een leven waar je elke dag lacht, drinkt, eet en uitgaat met veel mensen, maar weinig nieuwe dingen meemaakt. Klagen doe ik dan ook niet.

We verheugden ons best wel op kerst. Kerst hier is niet zoals in Nederland, en moet je dan eens nagaan hoe Nederland tegenover kerst staat als je het gaat vergelijken met landen als de Verenigde Staten en Engeland. Oftewel: de kerstsfeer is minimaal. Met kerstavond waren we in Kanga House te vinden (ons hostel waar we dagelijks te vinden zijn), waar we genoten van goed eten met gerechten uit alle landen. ’s Avonds was het natuurlijk uitgaan, allemaal erg gezellig.

Het was niet het hoogtepunt van kerst, want de volgende dag stond Bondi Beach op het programma. Bondi met eerste kerstdag staat aangeschreven als hét feest voor jongeren. Dansen van twaalf uur ’s ochtends, met een kater van de vorige dag, tot tien uur ’s avonds. Ik kan er eigenlijk niet meer over zeggen. Onze kerst bestond dus uit uitgaan en drinken!

Na kerst was het wachten tot Oud en Nieuw. Wat we in de tussentijd deden was zoals eerder gezegd vrij weinig. Er gebeurde twee opmerkelijke dingen: ik ben mijn iPod kwijtgeraakt, die is uit de auto gevallen door mijn eigen schuld én ik heb mijn voet op 30 december goed verkeerd geraakt met voetbal. Wat er precies mee aan de hand is, kan zelfs de dokter niet goed zien (alleen een specialist, maar die was er niet), hier ben ik namelijk gisteren naartoe geweest. Na wat foto’s van mijn voet bleek dat ze niet konden zien of het echt gebroken was of alleen gekneusd, wel zagen ze dat er ergens anders in mijn voet een botje mist. Dit botje zit op een totaal andere plek waar die helemaal niet hoort, ooit in een eerder stadium gebeurd. De dokter klonk bezorgd, en dat was toch even schrikken. Verder allemaal niet belangrijk, ik loop weer bijna goed en de zwelling verdwijnt langzaam. Het is onder controle en krijgt goede medische zorg!

Oud en Nieuw
Oud en Nieuw: wow. Het was, denk ik, de gezelligste dag die ik in Australië heb meegemaakt tot nu toe, ondanks ook het mindere nieuws. Dat mindere nieuws kom ik later op terug. We stonden ’s ochtends om vijf uur op om richting het Botanic park tegenover het Opera House en de Harbour Bridge te gaan, we gingen met een groep van ongeveer 20 mensen. Het park ging open om 10 uur, en er waren ‘maar’ 20.000 mensen welkom. Na uren wachten waren we rond elf uur binnen. Samen met vier andere Nederlanders hadden we dag ervoor eten gekocht, we hadden de beste sandwiches in het hele park.

Niet te vergelijken met Subway of welke andere zaak dan ook, beter en puur genieten. Ook onze spot was super. Helaas zijn er geen foto’s van, dit wegens de diefstal. Het was een zonnige dag met een goede sfeer. Het was er non-alcohol (gelukkig waren we zo slim om het de dag ervoor te verstoppen, maar tot een uur of 9 uur ’s avonds was het niet eens leuk om te drinken), wat de sfeer extra goed maakte. Niet veel dronken lui overdag die liepen te kutten, maar de juiste sfeer voor een 18 uur durende picknick. Best wel bizar, 5 uur ’s ochtends je bed uit om ’s avonds een kwartiertje vuurwerk te zien.

Het vuurwerk was prachtig, maar dat gedeelte viel me toch iets tegen. Er werd niet eens afgeteld! Er was geen explosie waar iedereen schreeuwde, het was opeens 2009. In Nederland doen we dat toch beter… De nacht verder was genieten, op de diefstal na. Ik had mijn tas ergens in een hal gestopt die alleen geopend kon worden met een code, in mijn tas zat van alles en nog wat (o.a. paspoort, camera, mijn NET NIEUWE iPod, oude mobieltje, autopapieren en nog wat stuff). Vandaar geen foto’s van Oud en Nieuw en een paar dagen ervoor. De diefstal was een minpuntje, maar jammer. Het leven is te goed hier om te balen.

Morgen gaan we weg. We gaan afscheid nemen van veel leuke mensen die we hier ontmoet hebben. Onder andere onze backpack autoburen, een Nederlands Brabants koppel, Ivo en Ellen en zo nog heel veel andere backpackers uit het hostel of uit onze auto-backpack-straat. Gelukkig gaan we niet alleen, we nemen twee Duitsers mee en reizen samen met nog een andere auto waar een Duister rijdt en twee Nederlands inzitten. Duitsland-Nederland verenigt zich in Australië! Op deze manier vinden we langzaam onze weg richting Melbourne…