De laatste 18 jaar heb ik niet veel met kerst gehad, maar hier op het grootste eiland van de wereld is het opeens veel belangrijker. We zijn terug in Sydney en hebben tussen het laatste stukje en nu vooral veel strand en drank gezien. Het wordt een warme kerst, met hopelijk een dubbele betekenis.

Kerst komt eraan. Iedereen samen alles delen, vrede op aarde, cadeautjes, dinertjes en een kerstpakket van de baas (of met de economische tijden wellicht alleen een flesje wijn). In ieder geval smijt iedereen weer geld over de balk aan allemaal onzin. In Nederland had ik er niet zoveel mee (het is zelfs zo erg dat ik niet eens wist welke dag het eerste kerstdag was), maar hier is de sfeer onder kerst heel anders. Je hoort geen Mariah Carey met All I want for christmas is you op de radio, maar het zijn de zomerhitjes die hier de sfeer bepalen. Zoals gezegd, ik heb er zin in. Misschien komt het ook wel door het eten, want ons pasta-rijst-noedels dieet komt me ondertussen mijn strot uit. Met kerst gaan we onszelf eens trakteren op een goed stuk vlees of vis, met veel drank erbij (overigens komt dat in Sydney vrij vaak voor, veel drank).

Wat we de afgelopen week gedaan heb is in principe niet veel meer dan aan het strand liggen, uitgaan en de dag doorkomen. Gelukkig hebben we geen slecht weer meer gehad, want wanneer het regent kunnen we echt geen kant op. De Piet Paulusma van Aussie heeft niet gelogen, zoals ik vorige keer al zei zou het hier rond de 40 graden worden. Goed weer om snel bruin te worden, of rood. Zelf heb ik een hekel aan zonnecrème. Misschien komt het doordat ik het in Europa nooit echt nodig heb, ik verbrand namelijk niet snel. Hier in Australië is de zon echter killing. Toch blijf ik stug volhouden en het niet gebruiken. Ondertussen is mijn nieuwe vel alweer aan het vervellen, maar met de gedachte dat ik snel legaal bruin ben over mijn hele lichaam heb ik het ervoor over. Eigenwijs, koppig en stug vooral…

Bahá’í-geloof
Ik heb nog nooit gehoord over het bahá’í-geloof. Of dat wat over mij zegt weet ik niet, het was in ieder geval nieuw. Ik zal jullie besparen wat het allemaal inhoudt, daar heb je Wikipedia voor, maar dat dit toevallige (ik moest namelijk naar de wc en dit was de enige stop op de snelweg sinds tijden) culturele uitstapje het waard was, ja. Gewoon dit even om jullie meegedeeld te hebben dat we hier cultureel bezig zijn, gisteren hebben we ook het National Australian Museum in Sydney bezocht. Ook erg interessant, zeker wanneer je er gratis in mag. (Geen receptie is doorlopen, niet waar? Zeker voor een backpacker die het geld goed kan gebruiken.)

We zijn nu in Sydney. We zijn geen andere Rodd’s meer tegengekomen waar we konden slapen, we gaan bijna elke avond uit, zien vaak een strand met een heerlijke zon die erboven schijnt.

Waar we kunnen uitgaan, gaan we uit. Vrij vaak dus. We zouden in Terrigal met wat Australische dames uitgaan, dat is er ook van gekomen. We hebben hier ook wat andere gasten leren kennen, we zaten uiteindelijk van een uur of 4 tot 6 bij hun thuis een afterparty te vieren. Totaal anders, dát dan weer wel, dan de afterparties die wij gewend zijn in Nederland, maar zo erg genoten.

We slapen in onze auto in één van de drukste straten van Sydney, tegenover onze oude hostel. Hier kunnen we dan ook gebruik maken van de badkamer, internet, stroom en mogen we aansluiten bij de barbecue. We hebben het goed voor elkaar, zitten onze tijd tot 2 januari uit en gaan dan deze prachtige stad verlaten om richting Melbourne te gaan. Dat is namelijk het nieuwste plan, Melbourne, maar het is nog steeds hetzelfde als vanaf het begin: we zien het wel, en gewoon doen!

Dan als laatste dit: we zijn sinds ons vertrek uit Nederland aan het kaarten, het welbekende spelletje pesten. Ondertussen heb ik 58 keer gewonnen en Sydney maar 45 keer (we houden het serieus bij). Het begint nu dus een beetje saai te worden, heeft iemand nog een suggestie om met zijn tweeën een kaartspel te spelen?

Tot zover een zesde verhaaltje in de drie weken dat we hier zitten!