Waaaaaa, mijn laatste maand in Australië. Laatste blog waren weer eens wat meer lezers en reacties, dank daarvoor. Blijft daardoor toch een extra motivatie om te schrijven. Heb net trouwens mijn skydivefilmpje weer terug gezien, wat was dat stoer zeg.

Maar oké, ik was in Cairns zonder geld, what’s next?

Een paar dagen nadat ik al mijn geld aan de skydive had uitgegeven kreeg ik zo’n 350 dollar van het casino. Kennelijk moesten ze me dit nog uitbetalen, hier had ikzelf geen weet van. Was extra fijn natuurlijk! Met dit geld besloten Gwyn en ik naar Cape Tribulation te gaan. Dit park staat bekend om de stranden die aan een regenwoud vastliggen. Scheen allemaal heel bijzonder te zijn, tijd om het uit te checken!

We hadden twee andere reizigers via het internet opgepikt om met ons mee te gaan, Wouter (een Nederlandse gast) en Mareike (een Duitse dame) zijn hun namen. Via een gorge (Mossman Gorge) en wat andere mooie plekjes kwamen we na een paar dagen aan in Cape Trib. Het was hier echt stoer. Zo’n relaxte sfeer; ’s avonds op het strand, kampvuur en iemand die gitaar of didge speelt. Het was de ultieme plek om lekker uit te rusten. De sfeer die daar is, is echt perfect.

Grey Nomads
Na een paar dagen daar zijn geweest, wat wandelingen gemaakt te hebben door prachtige regenwouden en erg gechilld te hebben werd het weer tijd om terug te gaan naar Cairns. Toen sloeg echter het noodlot in: Gwyn vertelde mij niet mee terug te gaan naar Cairns, omdat ze naar Cape York ging met een zieke 4WD. Owww shit! Dat wilde ik ook wel, dus na wat lullen met die gast of ik ook mee kon, waren we de volgende dag op weg naar het meest Noordelijkste puntje van Ozzie. Dit nooit verwacht te hebben, dat ik deze trip nog zou gaan maken in een zieke 4WD, was het echt extra stoer.

We hebben het in Cape York één week uitgehouden. De auto waarmee we gingen was van de Duitse gast Jonas, ook was een Franse gast genaamd Cedric aanwezig. Ik moet eerlijk zijn, wat was ik blij dat Gwyn erbij was. Zonder haar zou ik echt gek geworden zijn. Het zijn allebei erg goede gasten met een goed hart, maar vooral Jonas kon zooooo irritant zijn. Het niveau van humor en gesprekken lag soms toch wel erg laag. Onze trip begon met hier en daar met wat problemen. Zo kwam de buis tussen de banden waarmee je moet sturen los (geen idee wat de naam ervan is, ik blijf soms ook blond) en wilde de auto vaak niet starten. Maar Australië zou Australië niet zijn als er niet direct een paar Grey Nomads naast je staan om je auto weer in elkaar te lijmen. Heerlijk die Ozzies, vraag me af of dit in Europa ook zo zou gaan?

Cape York was toch wel een hoogtepuntje in Australië. Het was ten eerste heel erg mooi op sommige plekjes, ten tweede heb ik in een dikke 4WD mogen rondcrossen op één van de zwaarste 4WD tracks in Australië en ten derde is het iets waar maar weinig andere backpackers zijn geweest. Ik ben er geweest… Oe la la! Wat kan ik er verder over zeggen; veel rijden (gem. 5 uur per dag, kon erg irritant zijn), persoonlijk op het mooiste strand in Australië geweest, benzine veel te duur, veel kampvuren met prachtige sterrenhemels en veel random dingen gebeurd.

Terug naar Cairns, veel feesten (lang leven de Goon), veel dames en veel genieten. Over één club in Cairns wordt gezegd; when you can’t get laid here, you never can get laid. Zegt dus genoeg, hippe bende hier! Erg van genoten.

Het leuke van Cairns was dat er weer lekker veel oude bekende waren; Tiiu, Jack en Fanny waren er van Mindil Beach, dan had je Jamie en Oliver die opeens uit het niets kwamen aanzetten om mee te feesten en dan kende ik ook nog een groep van Perth die hier was, plus wat mensen die je hier en daar zo’n zes maanden geleden ergens aan de West Coast hebt ontmoet. Australië, een groot land, maar toch ook weer zo klein. Ergens is het wel knus en leuk. In Cairns heb ik voor mijn tweede hostel in Australië betaald, dat na 10 maanden. Je kan zeggen wat je wil, maar ik heb het in de zin van geld niet uitgeven aan accommodatie toch erg goed gedaan. Goede tijden daar in Cairns, bij zijn momenten!

Witte rook
Na Cairns was het plan om naar Townsville te gaan. Hoe? Oeps, dat helemaal vergeten te vertellen.. Mijn auto had tijdens de trip van Cape Trib. naar Cooktown al wat problemen. Witte rook, radiotor steeds veel te hoog en olielampje terwijl vol zit constant branden. Na de Cape York trip kwamen we terug in Cooktown en startte de auto zonder problemen. De vraag was, zouden we het terug halen naar Cairns? Het antwoord is nee. Honderd km uit Cooktown wilde die niet meer. Het was gedaan, Ajax (dat was de naam of de car, wel op z’n Engelse uitspreken) kon niet meer… Zonde, daar ging mijn mooie 100 dollar auto, de auto waarvan ik zo ben gaan houden, mijn kleine kindje. Matras op het dak, ik mis het elke dag. Wat was die goed voor me. Wat heeft die gevochten, wat is die ver gekomen! We hebben hem aan de kant van de snelweg achtergelaten, nadat we hem helemaal in elkaar hebben getrimd! Het was een mooie tijd…

De mensen die naar Townsville gingen waren Gwyn, Jamie, Fanny, Jack en Oliver. Vijf heerlijke mensen dus weer om me heen! We hadden besloten om er een wedstrijd van te maken; de persoon die als laatste in Townsville aankwam moest goon kopen! Gwyn en ik wonnen overtuigend, eerste lange hitch for both, maar so easy! Aangekomen in Townsville was het opzoek naar het strand, genaamd ‘The Strand’. Hier hadden we hetzelfde idee als Mindil en Broome, leven aan het strand en natuurlijk niet betalen voor een hostel. Zo werd een nieuwe crew geboren, ‘The Strand Crew’.

Na een paar dagen geleefd te hebben in Townsville werd het tijd om naar een full moon party te gaan op Magnetic Island. Dit was zo’n 10 km tegenover Townsville. Het enige nadeel was dat niemand van ons geld had, niet genoeg om de ferry te betalen. Ik heb uiteindelijk samen met Gwyn en Fanny een boot gevonden die ons daar voor niets naartoe wilde brengen, ook weer zo typisch heerlijk Australisch! No worries mate, jump in. Jamie en Oliver wisten uiteindelijk in de ferry te sneaken, ook netjes. Er zijn altijd wegen die je gratis naar Rome leiden…

Voetbalwedstrijd
Op het eiland was het één groot feest. Ook weer gratis binnen de Full Moon Party weten te sneaken en op het strand geslapen. Het was een geniaal feest waar alles in zat. Mooiste was dat we daar met z’n allen waren en met z’n allen erg dronken werden (gek genoeg verschijnt er altijd alcohol, ook al heeft niemand geld). De dag erop ook weer vanaf ’s ochtends tot laat… genieten.

Eigenlijk is er de afgelopen tijd veel te veel gebeurd, ik kan het zelf allemaal amper bevatten. Zoveel random dingen. Gisteren gingen we met drie Ozzie dudes, terwijl we onze tanden al gepoetst hadden en op het punt stonden om naar ‘bed’ te gaan, naar hun hotelkamer om daar nog een jointje te roken. Het gebeurt allemaal uit het niets, je verwacht het niet… de avond is stil, iedereen moe na Magnetic Island, en dan komen die gasten aanzetten en opeens zit je tot diep in de nacht te chillen, zwaar stoned, in een hotelkamer. Ook was er een andere avond, waar we ons zaten te vervelen, dat we opeens elkaar haar begonnen te knippen. Het is het leven, genieten.

Mensen, verhaal was niet echt aan elkaar hangend. De verhalen lijken weer op de eerste weken, maar ik zeg; het gaat hier erg goed met me en ben niet van het pad af. Ik vind het heerlijk om zonder geld te leven, er zijn eigenlijk maar weinig dingen zo lekker als dit. Dit leven gaat waarschijnlijk tot eind oktober zo door, tot ik in Azië ben en weer even serieus van de natuur moet gaan genieten!

Vanaf morgen sta ik er helemaal alleen voor; Jamie en Oli zijn ergens opzoek naar werk, Gwyn en Fanny gaan op weg naar Darwin en de rest is terug naar Cairns. Ik weet niet wat ik ga doen, we zien wel waar de auto me naartoe brengt die me oppikt. Misschien ga ik wel naar de voetbalwedstrijd Australië – Nederland die zich over 4 dagen afspeelt in Sydney. Ik moet maar zo’n 2500 km hitchyken, moet te doen zijn!

Mensen, ik geniet, dont worry about me en ik zie jullie over twee maanden.

Officiële datum dat ik terugkom is 25 november om 11 uur ’s ochtends. Dat betekent dat ik rond 2 uur thuis ben, wees welkom voor een koffie en wat foto’s.

See ya guys at the flipsyde!